De Circulaire #5

Hoi! Het is een hete zomer, maar niet zo heet dat er geen nieuwe editie is van De Circulaire! (nutteloze opmerking over het weer: check). In deze Circulaire : iets over een site die ik 17 jaar geleden maakte (schaamteloze zelfpromotie met oude rommel: check), drie slechte en minder slechte films (iets wat iedereen leuk vindt: check), Droomhuis gezocht (cool doen met lage cultuur: check), hoe je video en audio doet in een webbrowser (excuusje voor mensen die deze nieuwsbrief 'professioneel' lezen:check), leuke linkjes (browserhistory copy-pasten: check) en natuurlijk: een kattengifje! (kattengifje: check).

Blast from the past

Leuke en minder leuke films van de afgelopen twee weken

• De PUNT had een screening van de nogal obscure Duitse jaren-tachtig cyberpunkfilm DECODER. Denk Videodrome meets Un Chien Andalou . William S. Burroughs zit er in. En zo'n beetje iedereen die arm aber sexy was in het Berlijn van 1984. De film werd geïntroduceerd door de onvolprezen Jeffrey Babcock die door heel Amsterdam vage cultfilms screent.
• Iets minder interessant, nee wacht, eigenlijk gewoon compleet kut was United Passions , de FIFA propagandafilm die het historisch lage bedrag van 918 dollar ophaalde in de Amerikaanse bioscopen. Ja, ik heb 'm gezien en hij is net zo slecht als je zou denken. Wat ik vooral fascinerend vond is het totale gebrek aan voetballers en voetbal in een film over de wereldvoetbalbond. In plaats daarvan krijg je (waarschijnlijk voor veel geld historisch perfect nagebouwde) conferentiecentra met blanke oude mannen in pakken die met elkaar vergaderen en elkaar feliciteren met hun prachtige idealen. Toffe idealen, Sepp . Komisch dieptepunt van de film: de met vrolijke sambamuziek ondersteunde compilatie van wereldkampioenschappen met een shot van de grafkist van Adidas-CEO Horst Dassler. Als je de film niet wilt zien maar wel wilt lachen kan ik je deze recensie aanbevelen .
• Ook kut, maar dan op een leuke manier: Samurai Cop , een superslechte (maar daarom hilarische) B-film over twee echte politiekerels die een hoop auto's opblazen en mensen neerschieten om een Japanse bende op te pakken, of zoiets. Er schijnt zelfs een vervolg te komen dankzij Kickstarter .

Beste gezapigheid van de afgelopen twee weken

Mijn vriendin en ik zijn op het moment, bij gebrek aan een goede serie, een beetje verslaafd aan het trio 'gezapige programma's met Hollanders in het buitenland' dat de publieke omroep te bieden heeft: Ik vertrek, We zijn er bijna en vooral Droomhuis gezocht . Ok, het is niet The Wire , maar die programma's hebben toch echt wel hun (soms onbedoeld) interessante kanten.

Bij Ik vertrek (AVROTROS) wordt een Nederlands gezin gevold dat een nieuw leven gaat opbouwen in een ander deel van de wereld. Van de drie is dit veruit het meest serieuze programma. Mensen worden vaak over lange tijd (denk een jaar of twee) gevolgd. Doordat het documentair van opzet is (geen presentator) heeft het de neiging om nogal saai te zijn als de mensen een beetje kleurloos zijn (en dat zijn ze vrij vaak).

We zijn er bijna (MAX) is beter. Martine van Os volgt een groep senioren die met hun campers en caravans samen naar Italië op vakantie gaan. Dat klink truttig, en dat is het ook. De grap is dat het productieteam dat ook vindt en uitgebreid lullige shots maakt van mensen die hun camper aan het poetsen zijn en vers ontdooide macaroni met ham en kaas eten. Smullen.

Maar het beste is Droomhuis gezocht (MAX). Sybrand Niessen zoekt een "droomhuis" voor een Hollands stel dat om onduidelijke reden wil immigreren. Het programma rammelt aan alle kanten: het camerawerk is amateuristisch, de 'lokale ambachten' zitten er alleen maar in zodat het programma in de 'informatieve' categorie (en ditto subsidieregeling) valt en de uiteindelijke keuze voor een van de drie huizen is overduidelijk doorgestoken kaart. Sybrand Niessen is meer geïnteresseerd in de fles champagne aan het einde dan in zijn gasten. De huizen zijn vrijwel zonder uitzondering lelijk en ongeïnspireerd.

Maar toch: in al z'n klungeligheid is Droomhuis gezocht een genot om naar te kijken. Het helpt ú ook vast de zomer door!

Hoe je video en audio doet in een mobiele webbrowser

Omdat ik tegenwoordig bijna niks anders meer doe dan interactieve scrollverhalen maken met veel audio en video leek het me wel eens aardig om op te schrijven wat je wel en niet kan op mobiel en tablet. Aangezien in Nederland rond de 40% van het webverkeer bestaat uit iOS en Android is het best wel nuttig om te weten hoe je video en audio tackelt op het mobiele web .

Leuks van het internet van de afgelopen twee weken

• Een filmpje dat uitlegt waarom babies op middeleeuwse schilderijen er altijd uitzien als lelijke oude kerels (3m).
• Een Belgische vrouw van 61 met Parkinson heeft per ongeluk de Mont Ventoux beklommen .
• De enige leuke tekst uit Don't you want me van The Human League is natuurlijk "You were workin' as a waitress in a cocktail bar". Dus waarom niet gewoon het nummer zo aanpassen dat die zin het enige is wat ze zingen ?
• TLDR voor mij, maar welingelichte bronnen vertellen dat deze longread uit 1946 (in die tijd noemden ze dat gewoon 'een artikel') geweldig is: Hiroshima .
• Hoe het is om niet blank te zijn .

Maar dat kattengifje dus...